De discussie rondom het functioneren van de 'long tail' in bibliotheken is uit het centrum van de aandacht verdwenen. Maar volgens mij is het 'long tail' principe in bibliotheken juist goed te gebruiken. Ik denk namelijk dat de aandacht van gebruikers voor het uitzonderlijke in een bibliotheek er voor zorgt dat die gebruiker terugkomt. En wat is daar nu beter voor te gebruiken dan het 'long tail' mechanisme.
Natuurlijk, het is altijd al mogelijk geweest niches in de bibliotheekcollectie te vinden, zoeken op een woord of misschien zelfs trefwoord levert ook niches (zeg de staartpunt van de 'long tail') op, maar eigenlijk heeft dat een hoog toevalskarakter. Bovendien is bij grotere resultaten het nog maar de vraag of je als gebruiker de niche herkent? Dat vraagt namelijk een meer grondige en dus tijdrovende beschouwing van het zoekresultaat.
Ik heb hierboven bewust het woord 'trefwoord' gebruikt, want behalve woorden uit de titel is het in menig bibliotheek natuurlijk ook mogelijk om op trefwoord te zoeken. Als je op zoek bent naar publicaties over een bepaald onderwerp dan zou het zoeken op trefwoord een betrouwbaar resultaat op moeten leveren, toch? En wat zou het toch mooi zijn als je 2 trefwoorden kon gebruiken om gebruikers te attenderen op niches, maar dan specifiek aangeduid als niche? Dus niet van zoek het maar uit, bedenk zelf een setje van twee trefwoorden en dan, hier heb je 378 titels en dan, bekijk zelf wat er uit springt of juist wat versluierd is.
Ik denk dat het mogelijk is om dat te doen. Maar voor dat ik uitleg hoe een en ander in zijn werk gaat, moet ik vertellen dat uniciteit met betrekking tot een combinatie van twee trefwoorden minstens twee aspecten kent. Enerzijds moeten we rekening houden met trefwoorden die vaak tot zeer vaak worden toegekend, maar zelden gecombineerd worden en anderzijds zijn er trefwoorden die zelden gebruikt worden, maar relatief vaak gebruikt worden in combinatie met één ander vaker toegekend trefwoord. In beide gevallen levert dat een unieke set op, een niche zou je kunnen zeggen.
Voor het eerste geval kan ik als voorbeeld 'human rights' en 'cartels and monopolies' noemen. Beide trefwoorden worden in de bibliotheek van het Vredespaleis geregeld toegekend, maar gecombineerd slechts zelden. Voor het tweede geval, wederom 'human rights' en dan 'convention on asylum Havana 1928', waarbij het laatste trefwoord de afgelopen jaren slechts één keer werd toegekend.
In een php programma heb ik gepoogd verhoudingswaarden vast te stellen die ik kan gebruiken om uniciteit vast te stellen. Vanaf 1 januari 2004 tot en met 31 juli 2008 heb ik alle trefwoorden en de publicaties waaraan zij zijn toegekend verzameld in een MySQL database. Dat levert een tabel op met ruim 656.000 trefwoorden. En dan is het verder een kwestie van goochelen met cijfers om het simpel uit te drukken.
Ter illustratie het eerste voorbeeld. Het starttrefwoord 'human rights' komt 11612 keer voor in de database, het tweede trefwoord 'cartels and monopolies' 1346 keer. Beide trefwoorden zijn dus geregeld toegekend de afgelopen viereneenhalf jaar. Gecombineerd komen de trefwoorden echter slechts 2 keer voor met een verhoudingswaarde (aantal gecombineerde hits gedeeld door totaal aantal van het tweede trefwoord, dus 2:1346) van 0.0014858841010401. Het tweede voorbeeld, 'human rights' komt dus 11612 keer voor en 'convention on asylum Havana 1928' 1 keer, de verhoudingswaarde is dan 1.
Op een schaal van 0 tot 1 kunnen we stellen dat een verhoudingswaarde dicht bij 0 een redelijk unieke set titels oplevert, hetzelfde geldt voor een verhoudingswaarde 1 of dicht bij 1. Het is natuurlijk wel lastig vast te stellen waar de grenzen liggen. Die zullen wel vlotten naar mate het aantal initiële hits, dus het aantal van het starttrefwoord verschilt. In principe maakt het echter niks uit. Als ik het resultaat beperk tot de eerste, zeg 5, laagste verhoudingswaarden en tot de 5 hoogste verhoudingswaarden, dan heb ik in ieder geval een staartpunt te pakken. En dit is volledig te automatiseren.
Ik stel mij zo voor dat ik dit script verder uitwerk en verbeter en dan beschikbaar stel op onze website. De gebruiker geeft een trefwoord op en vervolgens wordt na enige tijd een setje titels getoond dat voldoet aan de boven beschreven verhoudingswaarden. Uitgewerkt: gebruiker geeft het trefwoord 'environmental law' (1280 keer toegekend) en ziet onder andere in het resultaat dat de United Nations (4624 keer toegekend) zich niet zo veel gelegen laat liggen aan het milieu (1 publicatie met gecombineerde trefwoorden, verhoudingswaarde 0.00021626297577855).
Althans, zoals weerspiegeld in onze catalogus.
donderdag 31 juli 2008
vrijdag 25 juli 2008
Ideetje!
Het schoot mij net te binnen dat het mogelijk is om Twitterfeed te gebruiken om twitters/tweets van diverse blogs te genereren en die als het ware door te sturen naar een Twitter user! Maar de vraag is natuurlijk of dat nou zo wenselijk is?
Ikzelf vind het plezierig om via Twitter geinformeerd te worden, maar als het over blogs gaat, kunnen we natuurlijk gebruik maken van rss readers als Bloglines en of Netvibes. Dus waarom zou je dat nu doen?
Het enige waar ik op kan komen is de gratis smsfunctie van Twitter. Als je in je account hebt aangegeven dat je een sms wilt over de twitters/tweets van een bepaald iemand of iets, dan ontvang je dus zo de relevante twitters ook op je mobiel en dus waar je ook bent.
Hoe werkt dat in de praktijk? In de bibliotheek van het Vredespaleis hebben we een Twitter bibliotheek account onder de welluidende naam 'peacepalace'. Met dit account volgen wij niemand, we plaatsen alhier alleen mededelingen. In de bibliotheek wordt sinds een paar maanden een blog onderhouden onder de naam peacepalacelibrary-weekly. De bibliotheek heeft ook een Twitterfeed account en daar hebben we een feed aangemaakt op deze blog. De feed checkt iedere 30 minuten of er een nieuwe blog is verschenen en als dat het geval is dan wordt er een twitter van het nieuwe schrijfsel 'opgestuurd' naar het account 'peacepalace'. So far so good, maar omdat ik in mijn persoonlijke twitter 'peacepalace' volg en ik in die persoonlijke twitter voor 'peacepalace' het 'device on' heb aanstaan, krijg ik ook een sms! Hoef ik dus niet achter een pc of laptop te zitten om op de hoogte gehouden te worden van die nieuwe blogs.
Trouwens, als je in het bezit bent van een ipod touch met wireless internetverbinding of misschien al een iphone met daarop Twitterific geinstalleerd dan kan in een moeite door niet alleen de twitter gelezen worden maar ook de blog zelf. Ik denk dat een beetje geavanceerde andere telefoon ook wel een heel eind komt.
Ikzelf vind het plezierig om via Twitter geinformeerd te worden, maar als het over blogs gaat, kunnen we natuurlijk gebruik maken van rss readers als Bloglines en of Netvibes. Dus waarom zou je dat nu doen?
Het enige waar ik op kan komen is de gratis smsfunctie van Twitter. Als je in je account hebt aangegeven dat je een sms wilt over de twitters/tweets van een bepaald iemand of iets, dan ontvang je dus zo de relevante twitters ook op je mobiel en dus waar je ook bent.
Hoe werkt dat in de praktijk? In de bibliotheek van het Vredespaleis hebben we een Twitter bibliotheek account onder de welluidende naam 'peacepalace'. Met dit account volgen wij niemand, we plaatsen alhier alleen mededelingen. In de bibliotheek wordt sinds een paar maanden een blog onderhouden onder de naam peacepalacelibrary-weekly. De bibliotheek heeft ook een Twitterfeed account en daar hebben we een feed aangemaakt op deze blog. De feed checkt iedere 30 minuten of er een nieuwe blog is verschenen en als dat het geval is dan wordt er een twitter van het nieuwe schrijfsel 'opgestuurd' naar het account 'peacepalace'. So far so good, maar omdat ik in mijn persoonlijke twitter 'peacepalace' volg en ik in die persoonlijke twitter voor 'peacepalace' het 'device on' heb aanstaan, krijg ik ook een sms! Hoef ik dus niet achter een pc of laptop te zitten om op de hoogte gehouden te worden van die nieuwe blogs.
Trouwens, als je in het bezit bent van een ipod touch met wireless internetverbinding of misschien al een iphone met daarop Twitterific geinstalleerd dan kan in een moeite door niet alleen de twitter gelezen worden maar ook de blog zelf. Ik denk dat een beetje geavanceerde andere telefoon ook wel een heel eind komt.
donderdag 10 juli 2008
Bloggen in de PPL
Het begint er een beetje op te lijken! Na de drukke werkzaamheden rondom de inrichting en presentatie van de nieuwe website is in de bibliotheek van het Vredespaleis een groepje collega's aan het bloggen geslagen.
Aan het begin van dit jaar werd door Rob Coers voor deze groep mensen een ietwat uitgeklede versie van 23 dingen gepresenteerd, gedurende een viertal dagen, verspreid over vijf weken. Wat is blijven hangen is, hoe om te gaan met wiki's, hoe gebruik te maken van delicious en natuurlijk hoe te bloggen.
De wiki's worden gebruikt om handleidingen te maken, afstreeplijsten en dergelijke. En dat allemaal in de public domain sfeer zal ik maar zeggen. En voor -nu nog- intern gebruik.
En del.icio.us wordt op grote schaal ingezet in de rubriek "links" op onze nieuwe website (nu een maand geleden in de lucht gekomen). Kijk daar maar voor het gebruik van del.icio.us in onze website. Een aandachtige lezer, maar ook een minder aandachtige lezer ziet op de desbetreffende bladzijde in feite twee tagclouds, nu nog een beetje te dicht op elkaar geplaatst, maar dat veranderen we nog wel.
De bovenste is statisch, gewoon door ons webteam in elkaar geschroefd, het ziet er redelijk dynamisch uit, is dat echter niet, misschien toch geen blijvertje. Daaronder een echt dynamische tagcloud, zo uit del.icio.us geimporteerd, aldus altijd de actuele stand van zaken presenterend. We hebben hier in huis ook een del.icio.usbeheerder, maar het staat iedere collega vrij aanvullingen dan wel mutaties aan te brengen.
En hoe zit het met het gebruik? Volgens Google Analytics: "Deze pagina is 2.299 keer bezocht via 79 URL's" sinds 6 juni jongstleden. Voorwaar geen slechte score. Volgens datzelfde GA bedraagt het weigeringspercentage (wat een ongelukkige term is dat toch) 4,5%. Het weigeringspercentage geeft aan dat gebruikers, eenmaal op een bepaalde webbladzijde aangekomen, blijven dan wel weggaan van de site vanaf die webbladzijde. Schijnt in Nederland gemiddeld zo rond de 70% te liggen. Dan is die 4,5% dus goed, erg goed zelfs. Anders gezegd met klikt door op een delicious link.
Het bloggen dan. Iedere bibliotheek probeert zich/haarzelf te profileren. Vlot lopend catalogus systeem, vlotte bediening, vlotte en eenvoudig te begrijpen website en ga zo maar door. Iedere bibliotheek moet ook de eigen collectie (papier en digitaal) in de etalage zetten, maar tegelijkertijd ook in kunnen springen op actuele gebeurtenissen.
In de bibliotheek van het Vredespaleis is gekozen voor het blogmedium om dat te doen. Men blogt in Blogger. Een van de belangrijkste argumenten is dat blogs in Blogger onmiddellijk worden geindexeerd door Google. Op onze website verschijnt automatisch de laatst geschreven blogentry (Last blog entry) op een paar veelgelezen bladzijden en vanuit het menu kan een lijstje opgevraagd worden van de laatste zes blogentries, ook automatisch. Vanuit beide presentaties op de website kan worden doorgeklikt naar de blogentry in Blogger.
Het groepje bloggers houdt de actualiteit in de gaten en bepaalt of een bepaalde gebeurtenis kan leiden tot het presenteren van de eigen collectie. In een kort verhaal wordt verwezen naar de gebeurtenis, er wordt getagged volgens ons eigen trefwoordensysteem en -waar het ons in eerste instantie om te doen is- in de tekst worden links aangebracht rechtstreeks naar de catalogus. Kortom we nemen trefwoorden op in de tekst en gebruiken de trefwoorden om vanuit de catalogus een set met relevante titelbeschrijvingen te tonen. Worden die trefwoorden tenminste ook nog op een andere manier gebruikt!
Aan het begin van dit jaar werd door Rob Coers voor deze groep mensen een ietwat uitgeklede versie van 23 dingen gepresenteerd, gedurende een viertal dagen, verspreid over vijf weken. Wat is blijven hangen is, hoe om te gaan met wiki's, hoe gebruik te maken van delicious en natuurlijk hoe te bloggen.
De wiki's worden gebruikt om handleidingen te maken, afstreeplijsten en dergelijke. En dat allemaal in de public domain sfeer zal ik maar zeggen. En voor -nu nog- intern gebruik.
En del.icio.us wordt op grote schaal ingezet in de rubriek "links" op onze nieuwe website (nu een maand geleden in de lucht gekomen). Kijk daar maar voor het gebruik van del.icio.us in onze website. Een aandachtige lezer, maar ook een minder aandachtige lezer ziet op de desbetreffende bladzijde in feite twee tagclouds, nu nog een beetje te dicht op elkaar geplaatst, maar dat veranderen we nog wel.
De bovenste is statisch, gewoon door ons webteam in elkaar geschroefd, het ziet er redelijk dynamisch uit, is dat echter niet, misschien toch geen blijvertje. Daaronder een echt dynamische tagcloud, zo uit del.icio.us geimporteerd, aldus altijd de actuele stand van zaken presenterend. We hebben hier in huis ook een del.icio.usbeheerder, maar het staat iedere collega vrij aanvullingen dan wel mutaties aan te brengen.
En hoe zit het met het gebruik? Volgens Google Analytics: "Deze pagina is 2.299 keer bezocht via 79 URL's" sinds 6 juni jongstleden. Voorwaar geen slechte score. Volgens datzelfde GA bedraagt het weigeringspercentage (wat een ongelukkige term is dat toch) 4,5%. Het weigeringspercentage geeft aan dat gebruikers, eenmaal op een bepaalde webbladzijde aangekomen, blijven dan wel weggaan van de site vanaf die webbladzijde. Schijnt in Nederland gemiddeld zo rond de 70% te liggen. Dan is die 4,5% dus goed, erg goed zelfs. Anders gezegd met klikt door op een delicious link.
Het bloggen dan. Iedere bibliotheek probeert zich/haarzelf te profileren. Vlot lopend catalogus systeem, vlotte bediening, vlotte en eenvoudig te begrijpen website en ga zo maar door. Iedere bibliotheek moet ook de eigen collectie (papier en digitaal) in de etalage zetten, maar tegelijkertijd ook in kunnen springen op actuele gebeurtenissen.
In de bibliotheek van het Vredespaleis is gekozen voor het blogmedium om dat te doen. Men blogt in Blogger. Een van de belangrijkste argumenten is dat blogs in Blogger onmiddellijk worden geindexeerd door Google. Op onze website verschijnt automatisch de laatst geschreven blogentry (Last blog entry) op een paar veelgelezen bladzijden en vanuit het menu kan een lijstje opgevraagd worden van de laatste zes blogentries, ook automatisch. Vanuit beide presentaties op de website kan worden doorgeklikt naar de blogentry in Blogger.
Het groepje bloggers houdt de actualiteit in de gaten en bepaalt of een bepaalde gebeurtenis kan leiden tot het presenteren van de eigen collectie. In een kort verhaal wordt verwezen naar de gebeurtenis, er wordt getagged volgens ons eigen trefwoordensysteem en -waar het ons in eerste instantie om te doen is- in de tekst worden links aangebracht rechtstreeks naar de catalogus. Kortom we nemen trefwoorden op in de tekst en gebruiken de trefwoorden om vanuit de catalogus een set met relevante titelbeschrijvingen te tonen. Worden die trefwoorden tenminste ook nog op een andere manier gebruikt!
donderdag 8 mei 2008
Facebook en contact
Het Vredespaleis huisvest onder andere ook De Haagse Academie voor Internationaal Recht. De Academie organiseert ieder jaar weer een reeks colleges, ook bekend onder de aanduiding 'zomercursussen'. De onderwerpen, dit jaar 15 verschillende, hebben uiteraard een internationaal juridisch karakter. Dit jaar komen onder andere de volgende onderwerpen aan de orde: "Protecting Children and Preventing Abduction: The Experience with International Instruments" en "Disputed Islands in the South China Sea and Southeast Asia under International Law".
De, meestal jonge, deelnemers aan deze zomercursussen komen van overal. En u raadt het al, niet alleen wordt er kennis opgedaan, er wordt natuurlijk ook gewerkt aan het opbouwen van vriendschappen en netwerken. Je weet immers maar nooit hoe handig dat kan zijn als je wilt gaan jobhoppen.
De Akademie heeft het nut van het onderhouden van contact tussen de studenten altijd al onderkend en daarom bestaat er dan ook een alumnivereniging. Er was zelfs een website, maar die werd helaas niet zo goed onderhouden en we weten wat er dan gebeurt. Wat nog rest is een eenvoudige tekst met wat algemene informatie. De rest is weg, foetsie! en dus is het lastig om contacten met je cursusgenoten te onderhouden.... zou je zeggen.
Enige tijd geleden meldde ik mij aan in Facebook namens de bibliotheek van het Vredespaleis en natuurlijk keek ik zo eens rond in de 1000den groepen die daar bestaan. En, jawel hoor, een groep met de naam "Hague Academy of International Law" met de aanduiding Student Groups - Alumni Groups borrelde zo op op mijn beeldscherm. Inmiddels staat de teller op 218 studenten, waaronder ikzelf, hoewel ik nooit deelnemer ben geweest aan een van die zomercursussen. Even in de gaten houden wat daar gebeurt.
De problemen rondom het inrichten door de Akademie van een informatiekanaal voor oud studenten worden dus opgelost door de studenten zelf. Mooi!
De, meestal jonge, deelnemers aan deze zomercursussen komen van overal. En u raadt het al, niet alleen wordt er kennis opgedaan, er wordt natuurlijk ook gewerkt aan het opbouwen van vriendschappen en netwerken. Je weet immers maar nooit hoe handig dat kan zijn als je wilt gaan jobhoppen.
De Akademie heeft het nut van het onderhouden van contact tussen de studenten altijd al onderkend en daarom bestaat er dan ook een alumnivereniging. Er was zelfs een website, maar die werd helaas niet zo goed onderhouden en we weten wat er dan gebeurt. Wat nog rest is een eenvoudige tekst met wat algemene informatie. De rest is weg, foetsie! en dus is het lastig om contacten met je cursusgenoten te onderhouden.... zou je zeggen.
Enige tijd geleden meldde ik mij aan in Facebook namens de bibliotheek van het Vredespaleis en natuurlijk keek ik zo eens rond in de 1000den groepen die daar bestaan. En, jawel hoor, een groep met de naam "Hague Academy of International Law" met de aanduiding Student Groups - Alumni Groups borrelde zo op op mijn beeldscherm. Inmiddels staat de teller op 218 studenten, waaronder ikzelf, hoewel ik nooit deelnemer ben geweest aan een van die zomercursussen. Even in de gaten houden wat daar gebeurt.
De problemen rondom het inrichten door de Akademie van een informatiekanaal voor oud studenten worden dus opgelost door de studenten zelf. Mooi!
dinsdag 1 april 2008
Tweets en standpunten
Ik heb ooit een tweetscan aangemaakt op het woord "librarian" (http://www.tweetscan.com). Een keer per dag ontvang ik dan ook een email met daarin een samenballing van de tweets waarin dat woord -een dag eerder- voorkwam. Soms staan daar nieuwsgierig makende opmerkingen in en dan klik ik, als er een (tiny)url in staat tenminste.
Vandaag werd mijn aandacht getrokken door de volgende tweet:
I had forgotten how valuable that site can be for info. Another gem is http://www.digital-librarian.com/
Een juweeltje daar voor mijn ogen! Maar toch was het een teleurstelling. Niet dat de informatie gedateerd was of zo, integendeel, maar die interface, daar lusten de honden geen brood van. Vind ik.
Een alfabetische lijst met links is zeer nietWEB2.0 anno 2008, toch? En bovendien is in ieder geval in de rubriek Judaism een elementaire fout gemaakt. Het merendeel van de links daar gaat helemaal niet over het jodendom. Spielberg komt langs, de Endlösung in alle ins and outs natuurlijk, genealogie, de British Library (want die hebben daar 'joodse' boeken). 'Jodendom' is een benaming voor een godsdienst. Niet een aanduiding voor 'joodse cultuur'.
Niks juweeltje op dit punt, dus gauw naar de rubriek 'Librariana'. Een neutrale term voor alles wat met bibliotheken te maken heeft. Even gecheckt of er veel links zijn naar WEB2.0 applicaties in bibliotheken. Aanvankelijke opluchting -er was een entry 'blogs' in de alfabetische lijst met wel twintig verwijzingen naar specifieke voorbeelden- maakt toch plaats voor wederom teleurstelling. Communicatie is opgevat alleen in technische zin, begrippen als tagging, social software, niets nada. Wel Librarything en andere social cataloging sites (Shelfari bijvoorbeeld) en een beperkt aantal verwijzingingen naar wiki's en Wikipedia.
Hoewel we bedolven worden onder de links, mist een moderne 'librarian' toch een heleboel. Wegwezen dus.
Nee, dan een blog over librarians die ik in een andere tweet onder ogen kreeg, http://beachedlibrarian.wordpress.com/2008/03/29/what-makes-a-librarian/
In deze blog een reeks opmerkingen over de discussie die -kennelijk- in de VS wordt gevoerd over wie nu eigenlijk een echte librarian is. Is dat iemand met een gedegen opleiding die gericht is op theorie en management (Masters of Library (and Information) Science, hoger gewaardeerd) of is dat iemand die het edele handwerk verricht, bijvoorbeeld de feitelijke catalogisering van een publicatie (Library and Information Technology (LIT), lager gewaardeerd).
In de blog wordt eigenlijk bepleit om geen onderscheid te maken en ik sluit me daar van harte bij aan. Een catalogisant die zich ten volle bewust is van de repercussies van zijn/haar werk voor het voeren van een moderne, digitale, volledig WEB2.0 bibliotheek, is goud waard. Een directeur-bibliothecaris die zich ten volle bewust is van de gevolgen van zijn/haar beleidsbeslissingen voor diezelfde catalogisant, of voor een systems librarian, is dat ook.
Kortom, waar een tweet al niet toe kan leiden!
Vandaag werd mijn aandacht getrokken door de volgende tweet:
I had forgotten how valuable that site can be for info. Another gem is http://www.digital-librarian.com/
Een juweeltje daar voor mijn ogen! Maar toch was het een teleurstelling. Niet dat de informatie gedateerd was of zo, integendeel, maar die interface, daar lusten de honden geen brood van. Vind ik.
Een alfabetische lijst met links is zeer nietWEB2.0 anno 2008, toch? En bovendien is in ieder geval in de rubriek Judaism een elementaire fout gemaakt. Het merendeel van de links daar gaat helemaal niet over het jodendom. Spielberg komt langs, de Endlösung in alle ins and outs natuurlijk, genealogie, de British Library (want die hebben daar 'joodse' boeken). 'Jodendom' is een benaming voor een godsdienst. Niet een aanduiding voor 'joodse cultuur'.
Niks juweeltje op dit punt, dus gauw naar de rubriek 'Librariana'. Een neutrale term voor alles wat met bibliotheken te maken heeft. Even gecheckt of er veel links zijn naar WEB2.0 applicaties in bibliotheken. Aanvankelijke opluchting -er was een entry 'blogs' in de alfabetische lijst met wel twintig verwijzingen naar specifieke voorbeelden- maakt toch plaats voor wederom teleurstelling. Communicatie is opgevat alleen in technische zin, begrippen als tagging, social software, niets nada. Wel Librarything en andere social cataloging sites (Shelfari bijvoorbeeld) en een beperkt aantal verwijzingingen naar wiki's en Wikipedia.
Hoewel we bedolven worden onder de links, mist een moderne 'librarian' toch een heleboel. Wegwezen dus.
Nee, dan een blog over librarians die ik in een andere tweet onder ogen kreeg, http://beachedlibrarian.wordpress.com/2008/03/29/what-makes-a-librarian/
In deze blog een reeks opmerkingen over de discussie die -kennelijk- in de VS wordt gevoerd over wie nu eigenlijk een echte librarian is. Is dat iemand met een gedegen opleiding die gericht is op theorie en management (Masters of Library (and Information) Science, hoger gewaardeerd) of is dat iemand die het edele handwerk verricht, bijvoorbeeld de feitelijke catalogisering van een publicatie (Library and Information Technology (LIT), lager gewaardeerd).
In de blog wordt eigenlijk bepleit om geen onderscheid te maken en ik sluit me daar van harte bij aan. Een catalogisant die zich ten volle bewust is van de repercussies van zijn/haar werk voor het voeren van een moderne, digitale, volledig WEB2.0 bibliotheek, is goud waard. Een directeur-bibliothecaris die zich ten volle bewust is van de gevolgen van zijn/haar beleidsbeslissingen voor diezelfde catalogisant, of voor een systems librarian, is dat ook.
Kortom, waar een tweet al niet toe kan leiden!
donderdag 20 maart 2008
Gebruik en CMS
In de bibliotheek van het Vredespaleis zijn we onlangs gestart met het opbouwen en inrichten van een geheel nieuwe website. Één van de belangrijkste argumenten om dat te doen is een beheersmatige. Het zelf maken van html, xml, txt, php files en het 'met de hand' distribueren van dergelijke files over de webserver wordt op de lange duur een lastig te beheren geheel. Vooral ook als het omwille van de tijd niet altijd goed mogelijk is een actuele administratie bij te houden.
Maar er is nog een ander argument. Het gebruik. Nu mogen wij hier beslist niet klagen over het gebruik van onze website en de services aldaar aangeboden. Ter illustratie: in 2003 werd een totaal aantal hits gemeten op www.ppl.nl van 350.000 exclusief crawlergebruik. In 2007 was het aantal hits opgelopen tot 3.500.000 hits, een vertienvoudiging dus in 5 jaar tijd. Het zijn echter niet de aantallen, maar de duur van het verblijf op onze website die ons zorgen baart. Bezoekers verblijven vandaag de dag nog maar iets meer dan 2 minuten op onze website en bekijken dan bijna 2 en halve bladzijde. In 2006 was dat respectievelijk iets meer dan 3 minuten en bijna 3 en een halve bladzijde. In twee jaar tijd op dit punt een forse terugval dus.
Omdat wij hier vinden dat we toch wel iets meer te beiden hebben dan tweenen een halve bladzijde per bezoeker in korte tijd, besloten we dat een nieuwe website met meer dynamiek het middel is om meer gebruikers langer vast te houden. En dat een CMS die dynamiek moet kunnen bieden, omdat immers middels een dergelijke tool meer mensen kunnen bijdragen aan die dynamiek. Bovendien kan met een dergelijke manier van werken, dus met een CMS, een flink stuk beheer uit handen worden genomen. De tijdwinst kan worden gebruikt om al het 2.0 moois een plek te geven in de nieuwe opzet.
Blijft natuurlijk staan dat een bibliotheek wel gevonden moet worden en daarom is het artikel van Joan Smith en Michael Nelson, Site Design Impact on Robots erg interessant. In een experiment dat een jaar duurde onderzochten beiden het gedrag van de robotcrawlers van de drie grote partijen Google, Yahoo en MSN bij nieuwe websites. Er blijken verschillen te bestaan tussen websites die breed worden opgezet (zeg maar met directories in hooguit een paar 'lagen' op de webserver) en websites die diep zijn opgezet (zeg maar met directories die steeds dieper 'aftakken'.
De vraag is voor ons nu, hoe zit dat met een CMS, waarbij de directory structuur oppervlakkig zal zijn, maar waarbij ook de teksten feitelijk niet in die structuur zijn opgenomen? Opgeborgen als die teksten zitten in een database. Ik begrijp wel dat die teksten vroeg (Google) of laat (MSN, Yahoo) uiteindelijk meegenomen worden door de crawlers, maar hoe snel precies, weet ik niet. Daarover vind ik niks in het genoemde artikel van Smith en Nelson.
dinsdag 26 februari 2008
Uitgevende bibliotheken
Vorige week donderdag 21 februari heb ik het symposium "Rethinking the Library", gehouden in het gloednieuwe Forum gebouw van de universiteit van Wageningen, bijgewoond. Het programma bestond uit de volgende onderdelen:
In de blog van Gerard Bierens wordt het congres uitvoerig besproken, maar interessant is dat hij zijn verhaal begint met de titel Rethinking the Library. Hij komt tot de conclusie dat de WUR hiermee een verwijzing maakte naar een motto, 'herdefiniëring van de bibliotheek'. Ik ben het met hem eens, met dien verstande dat de herdefiniëring dan ook betrekking moest hebben op een uitgebreider takenpakket van de een bibliotheek en op een andere, moderne manier aangeboden.
Jammer is dan wel dat slechts twee van de bijdragen, boven genoemd, inderdaad te rangschikken zijn onder mijn algemene begrip van de 'herdefiniëring', de lezingen van Leo Waaijers en van Wouter Gerritsma, die eigenlijk heel goed in elkaars verlengde liggen. Denk bijvoorbeeld aan de 'impactologie' van Waaijers in relatie tot de bijdrage van Wouter over impactfactoren en de complicaties daaromtrent.
Natuurlijk is het goed om eens te zien -als bouwer van een digitale bibliotheek- hoe anderen zoiets in elkaar schroeven (Peter van Boheemen, met maar liefst 8 fte, daar ben ik dus jaloers op) of om een inkijkje te krijgen in de amerikaanse situatie (Peter R. Young). En als oud adjunct-conservator van de oosterse afdeling van de bibliotheek in Leiden is het altijd interessant om eens kennis te nemen van andere topstukken dan alleen geïllustreerde, 13de eeuwse, hebreeuwse handschriften. En wat de beweegreden (oa de bibliotheek zoals beschreven en getoond in de naam van de roos) zijn voor een architekt om te komen tot een gebouw als het Forum gebouw.
De rol van de bibliotheek in het publiceren op een wetenschappelijk verantwoorde manier, zoals bedoeld door Leo Waaijers, is niet nieuw. Ik herinner mij daarover al eens gediscussieerd te hebben einde jaren negentig van de vorige eeuw. Zij het, dat toendertijd in die discussie een rol was weggelegd voor de Leidse universiteit en dat niet werd gedacht aan een specifieke rol voor de universiteitsbibliotheek. Als zodanig is dat, voor mij althans, een nieuw perspectief.
En eigenlijk ligt het ook voor de hand om bibliotheken hier een rol te laten spelen. Juist daar zit de algemene expertise, zit de algemene kennis over wat uitgevers willen en doen, is bekend wat bibliotheken ter beschikking moeten en kunnen stellen, bestaat kennis over het toekennen van metainformatie en thesaurering en bestaat de mogelijkheid tot toegang tot allerlei informatie. Het zijn ook bibliotheken die korte lijntjes hebben op auteurs, ik ga er namelijk zonder meer van uit dat de auteurs en aspirant auteurs verbonden aan -breed geformuleerd- een researchinstituut gebruik maken van bibliotheekdiensten die door datzelfde instituut ter beschikking wordt gesteld.
En wat betekent dat nu voor de bibliotheek van het Vredespaleis? Onze bibliotheek heeft een status aparte. Niet verbonden aan een onderzoeksinstelling en dus geen onderzoekers, bijgevolg geen studenten die een jaar of vier vijf gebruik maken van de bibliotheek. Onze gebruikersgroep is een sterk vlottende groep. Wat ik hiermee wil zeggen is dat bibliotheken inderdaad uitgevers kunnen worden, maar dat dat niet geldt voor alle bibliotheken. Zo zie ik bijvoorbeeld ook de grotere openbare bibliotheken geen rol van betekenis gaan spelen in de uitgeverij. En dat betekent dus dat wat Leo Waaijers stelt, alleen geldt voor bibliotheken die gelieerd zijn universiteiten en misschien nog voor bibliotheken behorende bij archieven en musea.
- De digitale bibliotheek van Wageningen UR - Peter van Boheemen/Irene Veerman
- Transforming knowledge services for the digital age: redefining the research library - Peter R. Young
- Topstukken uit de collectie van Bibliotheek Wageningen UR - Liesbeth Missel
- De bibliotheek als uitgever - Leo Waaijers
- Nieuwe diensten voor bibliotheken: onderzoeksevaluatie - Wouter Gerritsma
- Digitaal of sacraal - Paul Wintermans
In de blog van Gerard Bierens wordt het congres uitvoerig besproken, maar interessant is dat hij zijn verhaal begint met de titel Rethinking the Library. Hij komt tot de conclusie dat de WUR hiermee een verwijzing maakte naar een motto, 'herdefiniëring van de bibliotheek'. Ik ben het met hem eens, met dien verstande dat de herdefiniëring dan ook betrekking moest hebben op een uitgebreider takenpakket van de een bibliotheek en op een andere, moderne manier aangeboden.
Jammer is dan wel dat slechts twee van de bijdragen, boven genoemd, inderdaad te rangschikken zijn onder mijn algemene begrip van de 'herdefiniëring', de lezingen van Leo Waaijers en van Wouter Gerritsma, die eigenlijk heel goed in elkaars verlengde liggen. Denk bijvoorbeeld aan de 'impactologie' van Waaijers in relatie tot de bijdrage van Wouter over impactfactoren en de complicaties daaromtrent.
Natuurlijk is het goed om eens te zien -als bouwer van een digitale bibliotheek- hoe anderen zoiets in elkaar schroeven (Peter van Boheemen, met maar liefst 8 fte, daar ben ik dus jaloers op) of om een inkijkje te krijgen in de amerikaanse situatie (Peter R. Young). En als oud adjunct-conservator van de oosterse afdeling van de bibliotheek in Leiden is het altijd interessant om eens kennis te nemen van andere topstukken dan alleen geïllustreerde, 13de eeuwse, hebreeuwse handschriften. En wat de beweegreden (oa de bibliotheek zoals beschreven en getoond in de naam van de roos) zijn voor een architekt om te komen tot een gebouw als het Forum gebouw.
De rol van de bibliotheek in het publiceren op een wetenschappelijk verantwoorde manier, zoals bedoeld door Leo Waaijers, is niet nieuw. Ik herinner mij daarover al eens gediscussieerd te hebben einde jaren negentig van de vorige eeuw. Zij het, dat toendertijd in die discussie een rol was weggelegd voor de Leidse universiteit en dat niet werd gedacht aan een specifieke rol voor de universiteitsbibliotheek. Als zodanig is dat, voor mij althans, een nieuw perspectief.
En eigenlijk ligt het ook voor de hand om bibliotheken hier een rol te laten spelen. Juist daar zit de algemene expertise, zit de algemene kennis over wat uitgevers willen en doen, is bekend wat bibliotheken ter beschikking moeten en kunnen stellen, bestaat kennis over het toekennen van metainformatie en thesaurering en bestaat de mogelijkheid tot toegang tot allerlei informatie. Het zijn ook bibliotheken die korte lijntjes hebben op auteurs, ik ga er namelijk zonder meer van uit dat de auteurs en aspirant auteurs verbonden aan -breed geformuleerd- een researchinstituut gebruik maken van bibliotheekdiensten die door datzelfde instituut ter beschikking wordt gesteld.
En wat betekent dat nu voor de bibliotheek van het Vredespaleis? Onze bibliotheek heeft een status aparte. Niet verbonden aan een onderzoeksinstelling en dus geen onderzoekers, bijgevolg geen studenten die een jaar of vier vijf gebruik maken van de bibliotheek. Onze gebruikersgroep is een sterk vlottende groep. Wat ik hiermee wil zeggen is dat bibliotheken inderdaad uitgevers kunnen worden, maar dat dat niet geldt voor alle bibliotheken. Zo zie ik bijvoorbeeld ook de grotere openbare bibliotheken geen rol van betekenis gaan spelen in de uitgeverij. En dat betekent dus dat wat Leo Waaijers stelt, alleen geldt voor bibliotheken die gelieerd zijn universiteiten en misschien nog voor bibliotheken behorende bij archieven en musea.
donderdag 14 februari 2008
Wordt het een blog of een wiki?
In de blog Marcus' World van Marcus Banks? een interessante bijdrage met de titel: "Why Professional Librarian Journals Should Evolve into Blogs".
In zijn betoog draagt Marcus argumenten aan ten faveure van blogging ten opzichte van publiceren in tijdschriften, ook e-tijdschriften veronderstel ik.
Kort samengevat:
Voor
Met de standpunten die pleiten tegen blogging ten opzichte van traditioneel publiceren ben ik het ook volledig eens.
Althans nu. Het enig wat wij moeten doen is dus de contrastandpunten wegnemen.
Simpel is het niet, want je zou bijvoorbeeld ook eens aan een wiki als publicatiemedium kunnen denken. En dat doet Marcus niet.
Daarom snap ik de reactie van iemand in een blog met verwijzing naar de blog van Marcus wel:
In zijn betoog draagt Marcus argumenten aan ten faveure van blogging ten opzichte van publiceren in tijdschriften, ook e-tijdschriften veronderstel ik.
Kort samengevat:
Voor
- blogs are among the most vibrant library literature today
- peer review should be a post-publication process, rather than a pre-publication process that sometimes drags out for many months.
- Most people will prefer to publish in established journals rather than an unestablished blog
- All of the supporting structures--from PubMed citations to tenure requirements--favor the traditional journal
- Blogs are ephemeral; they come and go at the speed of light.
Met de standpunten die pleiten tegen blogging ten opzichte van traditioneel publiceren ben ik het ook volledig eens.
Althans nu. Het enig wat wij moeten doen is dus de contrastandpunten wegnemen.
Simpel is het niet, want je zou bijvoorbeeld ook eens aan een wiki als publicatiemedium kunnen denken. En dat doet Marcus niet.
Daarom snap ik de reactie van iemand in een blog met verwijzing naar de blog van Marcus wel:
"Frankly, this comes into conflict with the crowd who think everything's going to turn into a wiki. Personally, I'd be happy with microfilm."Overduidelijk zullen we hier nog vaker over horen (tijdens congressen, dicussies op de gang) dan wel lezen (in wiki's, blogs, pdf's, e-journals).
woensdag 13 februari 2008
Bibliotheken moeten socialer worden!
Bibliotheken moeten socialer worden, dat hoor ik vaak genoeg, maar het probleem is natuurlijk, hoe dan? of waar dan? Op de vraag 'hoe' kan relatief eenvoudig een antwoord gegeven worden. Er zijn tal van mogelijkheden: SecondLife, Hyves, Facebook, MySpace, Linkedln, keuze genoeg zou ik zo zeggen. Regelmatig hoor ik ook zeggen dat bibliotheeken daar moeten zijn waar de klanten zijn. In het geval van de bibliotheek van het Vredespaleis is dat in ieder geval niet Hyves (gelukkig maar, want Hyves heeft naar mijn smaak wel een erg hoog hartjes- en zuurtjesgehalte), want het merendeel van onze klanten komt niet uit Nederland. Maar als er een afvalt dan blijven er nog genoeg over. En om nu in al die gemeenschappen te gaan zitten..., zoveel tijd hebben we nu ook weer niet.
Als je als bibliotheek besluit om bijvoorbeeld in drie internationaal actieve, sociale gemeenschappen te gaan zitten, dan ligt het voor de hand om de onderhoudslasten ook over drie mensen te verdelen. Maar niet overal vind je zomaar drie --laten we zeggen-- beheerders. En waar begin je dan mee?
Hier in de bibliotheek van het Vredespaleis is nu alvast een start gemaakt met Facebook. Waarom? Omdat bleek dat een student die straks in de zomer de Haagse zomercursussen 2008 gaat bijwonen al een groep in FB had aangemaakt voor een onderdeel van die cursussen. Ik heb als een haas die groep aan mijn proefiel toegevoegd en onmiddellijk nog een paar nieuwe groepen gemaakt. En vervolgens op de website een verwijzing gemaakt naar een stel van die groepen. en in de groepen over en weer ook. Nu maar afwachten.
Afwachten? Is dat eigenlijk wel een goed idee? Afwachten is juist geen goed idee, denk ik, de deelnemers in FB willen juist geinformeerd worden, willen op de hoogte blijven alles en iedereen. Dus hup, ook maar een vloertje gelegd in die groepen, verwijzingen gemaakt naar de website, een discussie geinitieerd. Nog een page gemaakt, want instellingen kunnen eigenlijk niet zo gemakkelijk aanmelden. Instellingen kunnen wel een aangepast aanmeldingsformulier gebruiken waardoor een 'page' ontstaat en daar kunnen facebookers dan weer fan van worden.
Zoiets kost tijd. En als je besluit om ook nog twee andere gemeenschappen te gaan deelnemen, kost dit alles drie keer tijd. En dan heb ik het over de overhead nog niet gehad. Overleg om in drie gemeenschappen de eenheid te waarborgen, de snelheid, en de uitwisseling van informatie en kwaliteit, want daar gaan we toch voor nietwaar? Als individu kan je jezelf toestaan 'verschillende gezichten' te hebben, als bibliotheek niet.
Als je als bibliotheek besluit om bijvoorbeeld in drie internationaal actieve, sociale gemeenschappen te gaan zitten, dan ligt het voor de hand om de onderhoudslasten ook over drie mensen te verdelen. Maar niet overal vind je zomaar drie --laten we zeggen-- beheerders. En waar begin je dan mee?
Hier in de bibliotheek van het Vredespaleis is nu alvast een start gemaakt met Facebook. Waarom? Omdat bleek dat een student die straks in de zomer de Haagse zomercursussen 2008 gaat bijwonen al een groep in FB had aangemaakt voor een onderdeel van die cursussen. Ik heb als een haas die groep aan mijn proefiel toegevoegd en onmiddellijk nog een paar nieuwe groepen gemaakt. En vervolgens op de website een verwijzing gemaakt naar een stel van die groepen. en in de groepen over en weer ook. Nu maar afwachten.
Afwachten? Is dat eigenlijk wel een goed idee? Afwachten is juist geen goed idee, denk ik, de deelnemers in FB willen juist geinformeerd worden, willen op de hoogte blijven alles en iedereen. Dus hup, ook maar een vloertje gelegd in die groepen, verwijzingen gemaakt naar de website, een discussie geinitieerd. Nog een page gemaakt, want instellingen kunnen eigenlijk niet zo gemakkelijk aanmelden. Instellingen kunnen wel een aangepast aanmeldingsformulier gebruiken waardoor een 'page' ontstaat en daar kunnen facebookers dan weer fan van worden.
Zoiets kost tijd. En als je besluit om ook nog twee andere gemeenschappen te gaan deelnemen, kost dit alles drie keer tijd. En dan heb ik het over de overhead nog niet gehad. Overleg om in drie gemeenschappen de eenheid te waarborgen, de snelheid, en de uitwisseling van informatie en kwaliteit, want daar gaan we toch voor nietwaar? Als individu kan je jezelf toestaan 'verschillende gezichten' te hebben, als bibliotheek niet.
dinsdag 5 februari 2008
Zomaar een gebruiker van de KB
Ik had al eerder van tweetscan gehoord, maar zonet eens even naar zitten kijken en een scan uitgevoerd met het woord 'bibliotheek'. Je moet toch wat verzinnen nietwaar. Onmiddellijk succes, tientallen tweets met daarin het woord 'bibliotheek'. Ik moet het hier toch maar even kwijt, sorry KB:
Niet duidelijk wordt natuurlijk of zij met systeem de OPC bedoelt of misschien wel de hele website of misschien wel alles in de KB.
Later, 4 februari, wist Marijke nog te melden:
"nu in de koninklijke bibliotheek in Den Haag op onderzoek uit voor eindexamen en kennis maken met het absurde chaotische biebsysteem."een tweet van marijkevg van jongstleden 31 januari.
Niet duidelijk wordt natuurlijk of zij met systeem de OPC bedoelt of misschien wel de hele website of misschien wel alles in de KB.
Later, 4 februari, wist Marijke nog te melden:
"mezelf verdiepen in de koninklijke bibliotheek van Den Haag, meters informatie hebben die!"Misschien dat Marijke ook nog eens kan twitteren over het gemak waarmee ze die meters info heeft gevonden?
Abonneren op:
Posts (Atom)